Dag 6
Door: Suze Billmann
Blijf op de hoogte en volg Suze
10 Mei 2014 | Kenia, Nairobi
Jambo,
Om 09.00u ben ik bij het KWS animal Orphanage. Het is laagseizoen, dus er zijn ontzettend weinig toeristen. En ook de onveiligheid als gevolg van dreiging van terreuraanslagen maakt dat er minder toeristen komen. Het is gelukkig rustig sinds de aanslag op 2 bussen afgelopen maandag waarbij zeker 14 mensen om het leven zijn gekomen en tientallen gewond zijn geraakt.
Maar goed, het is nu tijd voor leuke dingen. Ik besluit om eerst naar het dierenweeshuis te gaan en daarna de safariwandeling te doen. In het dierenweeshuis zitten de dieren in een leefruimte die omgeven is met hekken. Bij de safariwandeling kun je de dieren bekijken die leven in een afgezet deel van het Nairobi Nationaal Park. Hun verblijven zijn vergelijkbaar met die van het Gaiapark.
Ik heb aangegeven niet met een gids op pad te willen, maar wil lekker op eigen gelegenheid rond lopen, de dieren observeren en foto's maken. Maar na 10 minuten komt een verzorger bij me staan als ik de hyena's aan het bekijken ben en geeft informatie over de dieren en biedt aan foto's te maken door het hek heen. Er zit een houten ballustrade waar de bezoeker achter moet blijven en een centimeter of 50 daarachter is het hek, dus het is moeilijk foto's van de dieren te maken zonder het hek ervoor te hebben. In het begin houd ik de verzorger wat op afstand, want heb er eigenlijk niet veel zin in om de hele tijd iemand aan.me te hebben plakken. Maar ben uiteindelijk wel blij dat ik hem en z'n collega niet afgepoeierd heb. Want ze maakten het poortje voor me open en lieten me achter de ballustrade toe, zodat ik dichter bij de dieren kon komen. Alleen het herashekwerk was nog tussen mij en het dier. En man o man wat een bijzondere ervaring om een luipaard te mogen aanraken, hem over zijn neus te aaien, hem mijn hand te laten likken, hem achter de oren te kroelen, kopjes van hem te krijgen en hem te horen spinnen. En die verzorger ondertussen maar foto's maken. En ook Wendy, een van de cheetah's, vlees gegeven en geaaid en al die aandacht werd met luid gespin beloond. Dan nog de buffel gras gevoerd en bijna neus aan neus gezeten met een leeuw. En het was een bijzondere ervaring om een leeuw op 20 centimeter afstand recht in de ogen te kunnen kijken. En als ik op mijn hurken zat voelde ik me tegenover hem tamelijk klein. Zijn poot haast zo groot als mijn gezicht. Deze jongens wil je echt niet tegenkomen im het eild zonder ineen beschermend voertuig te zitten. En dat geldt ook voor de luipaard, maar die is heel schichtig en zul je in het bush ook niet al te gauw spotten, terwijl de leeuw, the king of the animals, onbevreesd is. En deze leeuw was niet van het type lekker kroelen. Een aai over z'n neus en meteen happen. Gelukkig waren mijn vingers toen al weer aan de andere kant van het hek. En dat is ook de reden waarom de extra ballustrade er gezet is, omdat als mensen deze wilde dieren aanraken en ze worden gebeten, het dier de schuld krijgt. Terwijl er maar een schuld heeft en dat ben jezelf. Want jij bent degene die je vingers door een hek steekt, waar gevaarlijke roofdieren achter zitten.
Na deze geweldige ervaring was het tijd om aan de safariwandeling te beginnen. Een prachtige bosrijke omgeving waar je door heen loopt en de dieren in hun natuurlijke omgeving kunt zien. Ook nu liep weer een verzorger met me mee in de hoop een extra centje te kunnen verdienen. De hyena's hier waren veel groter en dikker dan in het weeshuis en zijn ook erg schichtig. De witte neushoorn rustig kunnen bekijken, die in vergelijking met de zwarte neushoorn een brede bek heeft en op de grond graast, terwijl de zwarte neushoorn een spitsere bek heeft een van struiken en bomen graast. Ze zien er verder qua kleur hetzelfde uit en de zware neushoorn is veel agressiever dan de witte. Een albino zebra wat er wel heel apart uitziet: wit met witte strepen. Een eland, het grootste rund van Afrika. In het bos de schichtige dik-dik's kunnen zien. Deze leven altijd als paar een leven lang. Als een van de twee sterft, dan sterft de ander binnen afzienbare tijd ook. En ook de mooie bushbuck, baboons, luipaard, impala's, struisvogels mogen bekijken en als afsluiter een half uur de 3 cheetah's geobserveerd.
En dan is het 13.00u en tijd om te gaan, want David staat voor de ingang te wachten om mee terug naar huis te rijden. Onderweg stoppen we in Westlands in Nairobi zodat ik een deel van mijn dollars kan omwisselen in Keniaanse Shilling en flits nog even bij de bakker naar binnen.
Na de lunch begin ik met Sarah aan de data-entry van onderzoeksresultaten, waar we tot 18.00u mee bezig zijn. Voor het eten begin ik met het bijwerken van mijn blog en na het eten kijken we met z'n allen film. Na de film duik ik mijn bed in en maak mijn blog verder af.
Morgen lekker uitslapen en dan met Sarah verder met de onderzoeksresultaten. In de namiddag ga ik met Mary boodschappen doen en morgenvroeg vertrekken ik met Mary weer naar Salama. Maandagmorgen zullen we de nachtlampen als mogelijk afschrikmiddel van wilde dieren die gewassen opeten, gaan plaatsen. En 's middags gaan we de groep vrouwen bezoeken die de (wees)kinderen in de gemeenschap helpen en kan ik de koffer met alle kinderspullen afgeven. Op dinsdag zal ik een bezoek aan de lokale school brengen, zodat ik de zaadjes van wortel, aubergine, sla, komkommer etc. aan de school kan overhandigen voor het tuin- en waterproject dat binnenkort zal starten.
En dan komen we dinsdagavond terug naar Nairobi en woensdagmorgen vertrekken we dan om 06.00u voor een 8 uur durende rit naar Samburu. Daar zal ik dan tot zaterdagmorgen blijven en met iemand anders dan Mary terugrijden naar Nairobi, aangezien Mary daar langer blijft i.v.m. het project aldaar.
En dan zitten mijn 2 weken vrijwilligerswerk er alweer op. En begint de laatste week. Een week van safari, bush, kamperen en wildlife. Yes!!!
Op zondagmorgen vertrek ik dan weer om 05.45u met David voor een dag gamedrive in het Nairobi NP om hopelijk veel wildlife te kunnen zien.
En dan op maandagmorgen begint mijn 4 daagse safaritrip naar Tsavo East NP, waar ik me ontzettend op verheug. Bloggen zal er de komende twee weken dus nauwelijks bij zijn. Maar dat haal ik thuis dan wel weer in. Voor nu, prettig weekend en enjoy it!
Kwaheri,
Suus
Om 09.00u ben ik bij het KWS animal Orphanage. Het is laagseizoen, dus er zijn ontzettend weinig toeristen. En ook de onveiligheid als gevolg van dreiging van terreuraanslagen maakt dat er minder toeristen komen. Het is gelukkig rustig sinds de aanslag op 2 bussen afgelopen maandag waarbij zeker 14 mensen om het leven zijn gekomen en tientallen gewond zijn geraakt.
Maar goed, het is nu tijd voor leuke dingen. Ik besluit om eerst naar het dierenweeshuis te gaan en daarna de safariwandeling te doen. In het dierenweeshuis zitten de dieren in een leefruimte die omgeven is met hekken. Bij de safariwandeling kun je de dieren bekijken die leven in een afgezet deel van het Nairobi Nationaal Park. Hun verblijven zijn vergelijkbaar met die van het Gaiapark.
Ik heb aangegeven niet met een gids op pad te willen, maar wil lekker op eigen gelegenheid rond lopen, de dieren observeren en foto's maken. Maar na 10 minuten komt een verzorger bij me staan als ik de hyena's aan het bekijken ben en geeft informatie over de dieren en biedt aan foto's te maken door het hek heen. Er zit een houten ballustrade waar de bezoeker achter moet blijven en een centimeter of 50 daarachter is het hek, dus het is moeilijk foto's van de dieren te maken zonder het hek ervoor te hebben. In het begin houd ik de verzorger wat op afstand, want heb er eigenlijk niet veel zin in om de hele tijd iemand aan.me te hebben plakken. Maar ben uiteindelijk wel blij dat ik hem en z'n collega niet afgepoeierd heb. Want ze maakten het poortje voor me open en lieten me achter de ballustrade toe, zodat ik dichter bij de dieren kon komen. Alleen het herashekwerk was nog tussen mij en het dier. En man o man wat een bijzondere ervaring om een luipaard te mogen aanraken, hem over zijn neus te aaien, hem mijn hand te laten likken, hem achter de oren te kroelen, kopjes van hem te krijgen en hem te horen spinnen. En die verzorger ondertussen maar foto's maken. En ook Wendy, een van de cheetah's, vlees gegeven en geaaid en al die aandacht werd met luid gespin beloond. Dan nog de buffel gras gevoerd en bijna neus aan neus gezeten met een leeuw. En het was een bijzondere ervaring om een leeuw op 20 centimeter afstand recht in de ogen te kunnen kijken. En als ik op mijn hurken zat voelde ik me tegenover hem tamelijk klein. Zijn poot haast zo groot als mijn gezicht. Deze jongens wil je echt niet tegenkomen im het eild zonder ineen beschermend voertuig te zitten. En dat geldt ook voor de luipaard, maar die is heel schichtig en zul je in het bush ook niet al te gauw spotten, terwijl de leeuw, the king of the animals, onbevreesd is. En deze leeuw was niet van het type lekker kroelen. Een aai over z'n neus en meteen happen. Gelukkig waren mijn vingers toen al weer aan de andere kant van het hek. En dat is ook de reden waarom de extra ballustrade er gezet is, omdat als mensen deze wilde dieren aanraken en ze worden gebeten, het dier de schuld krijgt. Terwijl er maar een schuld heeft en dat ben jezelf. Want jij bent degene die je vingers door een hek steekt, waar gevaarlijke roofdieren achter zitten.
Na deze geweldige ervaring was het tijd om aan de safariwandeling te beginnen. Een prachtige bosrijke omgeving waar je door heen loopt en de dieren in hun natuurlijke omgeving kunt zien. Ook nu liep weer een verzorger met me mee in de hoop een extra centje te kunnen verdienen. De hyena's hier waren veel groter en dikker dan in het weeshuis en zijn ook erg schichtig. De witte neushoorn rustig kunnen bekijken, die in vergelijking met de zwarte neushoorn een brede bek heeft en op de grond graast, terwijl de zwarte neushoorn een spitsere bek heeft een van struiken en bomen graast. Ze zien er verder qua kleur hetzelfde uit en de zware neushoorn is veel agressiever dan de witte. Een albino zebra wat er wel heel apart uitziet: wit met witte strepen. Een eland, het grootste rund van Afrika. In het bos de schichtige dik-dik's kunnen zien. Deze leven altijd als paar een leven lang. Als een van de twee sterft, dan sterft de ander binnen afzienbare tijd ook. En ook de mooie bushbuck, baboons, luipaard, impala's, struisvogels mogen bekijken en als afsluiter een half uur de 3 cheetah's geobserveerd.
En dan is het 13.00u en tijd om te gaan, want David staat voor de ingang te wachten om mee terug naar huis te rijden. Onderweg stoppen we in Westlands in Nairobi zodat ik een deel van mijn dollars kan omwisselen in Keniaanse Shilling en flits nog even bij de bakker naar binnen.
Na de lunch begin ik met Sarah aan de data-entry van onderzoeksresultaten, waar we tot 18.00u mee bezig zijn. Voor het eten begin ik met het bijwerken van mijn blog en na het eten kijken we met z'n allen film. Na de film duik ik mijn bed in en maak mijn blog verder af.
Morgen lekker uitslapen en dan met Sarah verder met de onderzoeksresultaten. In de namiddag ga ik met Mary boodschappen doen en morgenvroeg vertrekken ik met Mary weer naar Salama. Maandagmorgen zullen we de nachtlampen als mogelijk afschrikmiddel van wilde dieren die gewassen opeten, gaan plaatsen. En 's middags gaan we de groep vrouwen bezoeken die de (wees)kinderen in de gemeenschap helpen en kan ik de koffer met alle kinderspullen afgeven. Op dinsdag zal ik een bezoek aan de lokale school brengen, zodat ik de zaadjes van wortel, aubergine, sla, komkommer etc. aan de school kan overhandigen voor het tuin- en waterproject dat binnenkort zal starten.
En dan komen we dinsdagavond terug naar Nairobi en woensdagmorgen vertrekken we dan om 06.00u voor een 8 uur durende rit naar Samburu. Daar zal ik dan tot zaterdagmorgen blijven en met iemand anders dan Mary terugrijden naar Nairobi, aangezien Mary daar langer blijft i.v.m. het project aldaar.
En dan zitten mijn 2 weken vrijwilligerswerk er alweer op. En begint de laatste week. Een week van safari, bush, kamperen en wildlife. Yes!!!
Op zondagmorgen vertrek ik dan weer om 05.45u met David voor een dag gamedrive in het Nairobi NP om hopelijk veel wildlife te kunnen zien.
En dan op maandagmorgen begint mijn 4 daagse safaritrip naar Tsavo East NP, waar ik me ontzettend op verheug. Bloggen zal er de komende twee weken dus nauwelijks bij zijn. Maar dat haal ik thuis dan wel weer in. Voor nu, prettig weekend en enjoy it!
Kwaheri,
Suus
-
11 Mei 2014 - 09:40
Heriette Manders:
Hallo Suze, fijn weer de mooie verslagen van je te lezen. Wat een geweldige ervaring!
Ik wens je nog heel veel intense momenten.
Life is not measured by the number of breaths we take, but by the moments that take our breath away!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
